Aller au contenu

vinde

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « vendere » ‎(« vinde »), « frawtiner », « vanter », « ricmander »).

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) vind
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) vindoz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) vindans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) vindnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) vindrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) vindeu
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) vinde
pårt. erirece (dj’ a, vos av) vindou

vinde (viebe å coplemint)

  1. fé passer ene sacwè da sinne a ene ôte sakî, po des cwårs, come convnou eshonne.
  2. racuzer on soçon a èn innmi.
    • Il aveut stî vindou; ôtmint, les Almands n' l' årént nén trové.

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

leyî aler

Contråve

[candjî]

Omofoneye possibe

[candjî]
  • vinte (vindaedje & boket do coir)
  • vint (chife 20, metou tot seu)

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
leyî conte paymint