vinde
Etimolodjeye
[candjî]Tayon-bodje latén «vendere» (« vinde », « frawtiner », « vanter », « ricmander »).
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /vɛ̃t/ (minme prononçaedje pattavå)
- Ricepeures : nén rcepåve
Viebe
[candjî]| Djin et tins | Codjowa |
|---|---|
| Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | vind |
| Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | vindoz |
| Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | vindans |
| Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | vindnut |
| Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | vindrè |
| Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | vindeu |
| Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | vinde |
| pårt. erirece (dj’ a, vos av) | vindou |
vinde (viebe å coplemint)
- fé passer ene sacwè da sinne a ene ôte sakî, po des cwårs, come convnou eshonne.
- racuzer on soçon a èn innmi.
- Il aveut stî vindou; ôtmint, les Almands n' l' årént nén trové.
Parintaedje
[candjî]- vinte
- vindaedje, vindeu, vindeuse, vindresse
- vindou, vindowe
- vindåve, vindûle
- vindåjhe, vindicion, vindince
- rivinde, rivindaedje, rivindeu
- sorvinde
Sinonimeye
[candjî]Contråve
[candjî]Omofoneye possibe
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
