Aller au contenu

rivinde

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di r(i)-
avou ene sipotchåve voyale avou ene divanceye voyale sipotcheye cogne
rivinde ervinde rvinde

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « vinde », avou l’ betchete « ri- » des viebes, çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje « -de » des viebes.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) r(i)vind
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) r(i)vindoz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) r(i)vindans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) r(i)vindnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) r(i)vindrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) r(i)vindeu
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) r(i)vinde
pårt. erirece (dj’ a, vos av) r(i)vindou
Ôtes codjowaedjes come prinde

rivinde

  1. (viebe å coplemint) vinde eco ene feye.
    • Atchter on gros pot po rvinde el kitaeye. Motî Forir, a "rivintt" (fråze rifondowe).
  2. (viebe å coplemint) vinde radmint ene sacwè k' on-z a pus mezåjhe.
    • Dj' end irè sins tchåsses,
      Dji rvindreu m' cou-d'-tchåsses,
      Minme a Sint-Tibå,
      Dji freu l' voyaedje a pîs tot dschås. Jean Bury, Joyeux rèspleus (1899), "Po plaire à Nanèsse" (fråze rifondowe).
    • Rivinde mi pupe ? Mi ki m’ a rindou troes djoûs malåde po l’ abwesner ? Henri Simon, « Janète » 1911, (eplaidaedje da Jean Haust di 1936), p.133 (fråze rifondowe).

Ratourneures

[candjî]
  1. rivinte al kitaeye.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
vinde eco ene feye
vinde radmint ene sacwè k' on-z a pus mezåjhe

Codjowa

[candjî]

rivinde

  1. suddjonctif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « rivinde »