Aller au contenu

vwelé

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : vwele.

Pårticipe erirece

[candjî]
singulî pluriyal
omrin kipité kipités
femrin kipitêye kipitêyes
  1. pårticipe erirece omrin do viebe del prumire troke: "vweler"
    • L' ome oniesse n' est pus vwelé ;
      C' est les flouweus ki tnèt l' hôte plaece ; Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "Li dieraine atote", p.30 (fråze rifondowe).

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin vwelé vwelés
femrin padrî vwelêye vwelêyes
femrin padvant vwelêye vwelêyès

vwelé omrin

  1. avou on noret d’ tiesse ou tolminme ké-ne ewalpeure sol tiesse.
    • Li moman do djonne moirt aveut s' vizaedje vwelé li djoû d' l' etermint. Motî Gilliard (fråze rifondowe).
  2. (imådjreçmint) sombe, peneus.
    • Ureuse vos ? .. Vos ? .. Avou des grands vwelés ouys come vos avoz, avou l' fayé sorire ki vs pleuteye li tchife, taijhoz vs don ? … Joseph Mignolet, "Li vôye qui monte" (1933), p.30 (fråze rifondowe).

Mots vijhéns

[candjî]
avou on noret d’ tiesse ou tolminme ké-ne ewalpeure sol tiesse

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
avou on noret d’ tiesse ou tolminme ké-ne ewalpeure sol tiesse
sombe, peneus