wåkeure

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : wâkeûr.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Bodje « wåk- », bodje A do viebe « wåkî » avou l’ cawete « -eure ».

Prononçaedje[candjî]

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
wåkeure wåkeures

wåkeure femrin

  1. (mot des tchveas) manire di s' wåkî.
    • Ele fwait rire tolmonde avou s' drole di wåkeure Motî Forir (fråze rifondowe).
    • Ouy, on voet les pus droles di wåkeures k' on s' pinsreut esse å cwarmea Motî Toussaint (fråze rifondowe et rarindjeye).

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes[candjî]

manire d' arindjî ses tchveas