Aller au contenu

xhinåd

Èn årtike di Wiccionaire.
(Redjiblé di xhinåde)

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « xhiner » avou l’ cawete « -åd »

Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

Sustantif

[candjî]

xhinåd, xhinåde

I. [o.f.n]

  1. onk, ene ki s' fote des djins dirî leu dos.
    • Ci xhinåd la a todi l' air di s' fote di vos.
    • Les xhinåds djhént, di vey li ptit mingurlet påpåd ki Miyin aveut yeu sol tård: "Ça arive co bén avou les vîs roncins". Auguste Laloux (fråze rifondowe)..
  2. pelante djin.
    On dit eto: haeyåve, haemåve.
  3. (éndjolike) imådjete ki fwait ene xhinêye, metowe divins on messaedje éndjolike.

Sinonimeye

[candjî]

Rilomêye do mot

[candjî]
  1. Xhinåd : onk des persounaedje des Ipocondes.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
  • F. sot, railleur, moqueur, taquin.
  • F. importun.

Addjectif

[candjî]

II. [addj. purade padvant] ki xhene.

  1. xhinåde air : air di deus air, k' on voet bén k' c' est po s' fote.
    • Li mwaisse sierveu aveut ene pitite xhinåde air cwand il a respondou.
    Loukîz a: difotant, difotant,

Ratournaedjes

[candjî]
  • F. air goguenard, narquois railleur.