Aller au contenu

accint

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Calcaedje do francès « accent » (minme sinse).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
accint accints

accint omrin

  1. (linwince) manire di prononcî ene langue.
    • El walon, c' est èn accint erité d' nos tayons, ene erlike do passé (Louise Debroux-Delestienne).
    • Vos n' etindoz nén mi accint polonès, boubiet !?Paul-Henri Thomsin, ratournant Li diâle è cwér, ine avinteûre di Bakelandt l’èspiyon di Napolèyon à Lîdje, 2009, p. 34 (fråze rifondowe).
  2. (croejhete) radjoutaedje ådzeu d' ene lete po candjî ene miete si prononçaedje.
    • On s' brouye todi avou tos ces accints la.

Mots d’ aplacaedje

[candjî]
  1. accint sol droete, accint sol hintche

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
manire di prononcî ene langue
radjoutaedje ådzeu d' ene lete