Aller au contenu

advinete

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « adviner » avou l’ cawete « -ete ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
advinete advinetes

advinete femrin

  1. advina.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
advinete