Aller au contenu

amedeu

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

No d’ fijheu do viebe : « ameder ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin amedeu amedeus
femrin amedeuse amedeuses

amedeu omrin

  1. (mestî did dinltins, dins les viyaedjes) ome k’  amedéve les pouchlons, les åmeas, les polins.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
amedeu