aprandjire

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Sustantivaedje d’ ene troke divancete « a » et do no « prandjire », del minme manire ki alnute, åmatén.

Prononçaedje[candjî]

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
aprandjire aprandjires

aprandjire femrin

  1. tins del prandjire.
    • Dissu l’ tins d’ aprandjire,
      Les viyès bounès djins s’ assopixhnut, påjhires
      En aspoyant leu tiesse conte el dos del tcheyire. Willy Bal (fråze rifondowe).

Parintaedje[candjî]

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes[candjî]

aprandjire
  • Francès : temps de midi