Aller au contenu

åmatén

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Sustantivaedje d’ ene troke divancete « å » et do no « matén ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
åmatén åmaténs

åmatén omrin (cåzu todi singulî)

  1. moumint kel solea s’ leve.
    • Èn åmatén, li glaece si sôda, et on gris plantchî ricovra l’ toele di l’ aiwe Jean-Pierre Dumont.
    • C’ est frisse come li rozêye k’ ewalpêye les rôzes èn åmatén d’ prétins Georges Smal.
    • On bon lofet ni m’ mankéve nén
      Par ci par la les åmaténs Marian de Saint-Antoine (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Mots vijhéns

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : E89

Ratournaedjes

[candjî]
åmatén