Aller au contenu

berwetaedje

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « berweter » avou l’ cawete « -aedje ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
berwetaedje berwetaedjes

berwetaedje omrin

  1. no d’ fijhaedje et no di çou k’ est fwait (accion et si adierça) do viebe « berweter ».
    • Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Ratourneures

[candjî]
  1. berwetaedjes di bådets : vicåreye d’ ewaerés, ki n’ ont måy tot fwait.
    • L’ infier divant d’ mori ; berwetaedjes di bådets. Ki les tchedjes ont nåjhi. — M. Filbiche (sourdant a recråxhî) (fråze rifondowe).

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
berwetaedje
berwetaedjes di bådets
  • Francès : vie de fous