Aller au contenu

blamård

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « blamer » avou l’ cawete « -ård »

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
blamård blamårds

blamård omrin

  1. fel broûlaedje di bwès, di strins evnd.
    • Nos metrans des fenasses sol fouwåd po fé on foû grand blamård Motî Haust (fråze rifondowe).
    • Dispoy Colas broûle po Nanete,
      C’ e-st on blamård a vs diner l’ venete
      Dvins totes les coines i vont hanter,
      Sins dezisterMartin Lejeune, "L’ôrlodje du l’amour" (fråze rifondowe).
  2. (pus stroetmint) broûlaedje d' on bastimint.
    • blamård! mizericôre! tot l' viyaedje va broûler Motî Haust (fråze rifondowe).
    • Les meurs toumént onk après l' ôte e blamård Motî d’ Vervî (fråze rifondowe).
Sinonimeye
[candjî]
fel broûlaedje di bwès, di strins evnd
Ortografeyes
[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : E203
Sipårdaedje do mot
[candjî]

w. do Levant

Ratournaedjes

[candjî]
fel broûlaedje di bwès, di strins evnd
broûlaedje d' on bastimint