Aller au contenu

boufonreye

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « boufon », avou l’ cawete « -reye ».

Prononçaedje

[candjî]
Asteme ! Dins les mots avou les dobes cawetes -onreye, -onresse, -onrece et -onmint, les scrijhas « -on- » ni s’ prononçnut nén a môde di naziåle /ɔ̃/, mins /ɔn/, çou ki respondreut a on scrijha Feller « -on′- » u « -one- ».

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
boufonreye boufonreyes

boufonreye femrin

  1. sotreye esprès divant tertos.
    • Et totes les djins fjhèt des cakets
      Tot veyant ces copes dispwaireyes
      Avå l’ rowe fé leus boufonreyes
      Et k’ vont-st a l’ eglijhe plins d’ peket. Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.50, “Li Pèqu’teu” (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ratournaedjes

[candjî]
sotreye esprès divant tertos