branscateu

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

No d’ fijheu do viebe : « branscater »

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
omrin branscateu branscateus
femrin branscateuse branscateuses
branscatresse branscatresses

branscateu omrin

  1. onk ki branscate (ki hape e distrujhant).
    • Beacôp d' åberdjisses sont des branscateus Motî Forir (fråze rifondowe).

Sinonimeye[candjî]

hapeu, voleu, piyeu

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : E1

Sipårdaedje do mot[candjî]

w. do Levant, w. do Mitan

Ratournaedjes[candjî]

onk ki branscate Loukîz a : piyeu