Aller au contenu

burete

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Calcaedje do francès « burette » (minme sinse), avou l’ cawete « -ete »

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
burete buretes

burete femrin

  1. (e l’ eglijhe catolike) sôre di ptitès djusse pol priyesse et les acolites sinker di l' aiwe ou do vén a messe.
    • Tot dous, Francwès ! Nén si vite, les buretes ! Nos n' estans nén a pîce tolminme !!! Paul-Henri Thomsin, ratournant "Li vî bleu" da François Walthéry & Raoul Cauvin, 2011 (fråze rifondowe).

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : E203

Ratournaedjes

[candjî]
burete