cande
Walon (Rifondou)[candjî]
Etimolodjeye[candjî]
S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « cande », el pout stitchî vaici.
Prononçaedje[candjî]
- AFE :
- diferins prononçaedjes : /kɒ̃ːt/ /kɑ̃ːt/ Prononçaedje a radjouter
- (pa rfrancijhaedje) /kɑ̃d/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /kɑ̃ːt/
- Ricepeures : nén rcepåve
Sustantif[candjî]
singulî | pluriyal |
---|---|
cande | candes |
cande femrin
- pratike (sakî k' atchete ene sacwè a on martchand).
- Dj' so trop måssî; insi, dji n' oizreus èn aler
Paski dji rescontere mes candes dvins totes les coines
— Édouard Remouchamps, Bultén del Societé d' Lidje, Bulletin de 1858, «w:Li savtî», 77-143 (fråze rifondowe). - -Et tot l’ toizant di tote si hôteur,
« L’ amour ? Coula n’ est nén d’ mes candes ! — Martin Lejeune, "L’iviêr èt l’amour" (fråze rifondowe). - Li fôrdjeû, qu’buvéve on hèna
Avou l’maçon,
Houka l’cwèpî qu’djåséve à ’ne cande
Ad’lé l’gorlî
— Joseph Mignolet, "Li tchant del croes", 1932, p. 51.
- Dj' so trop måssî; insi, dji n' oizreus èn aler
Parintaedje[candjî]
(minme sourdant etimolodjike)
Ortografeyes[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :