Aller au contenu

candjant

Èn årtike di Wiccionaire.

Pårticipe erirece

[candjî]

candjant (nén candjåve)

  1. Do viebe « candjî »

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin candjant candjants
femrin padrî candjante candjantes
femrin padvant candjante candjantès

candjant omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. ki candje.
  2. ki revoye li loumire a môde di riflins.
    • Ene coleur candjante Motî Haust (fråze rifondowe).
    • Li solo blancåsse lezî dnéve
      Des rflets d’ ermene tofer candjants ;
      S’ froede tchôleur les egordinéve
      D’ ene schome ki les fjheut vey pus blancsMartin Lejeune, "L’iviêr èt l’amour" (fråze rifondowe).
  3. (mot d’ meteyo) ki candje.
    • Li tins est bén candjant Motî Haust (fråze rifondowe).
  4. ki candje todi d' idêye, d' oumeur.

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant, w. do Coûtchant

Ratournaedjes

[candjî]
ki candje
ki revoye li loumire a môde di riflins
tot djåzant del meteyo
ki candje tofer d' idêye, d' oumeur