Aller au contenu

cariot

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Calcaedje do picård « cariot » (tchår, tcheriot), çou ki dene on mot avou l’ cawete « -ot ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
cariot cariots

cariot omrin

  1. (usteye) molén a fiyî.
    • Pôve viye grand-mere, ele n' est pus la…
      Si cariot covrou d' toeles d' araegne,
      Doime sol gurnî. Li tins l' kimagneMartin Lejeune, "Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune" p. 117, "Grand-mére å cariot".
    • Nos avéns avou on bea ptit cariot a m' mårene di Nouveye, et m' popa fiyive li linne Louis Remacle (fråze rifondowe).

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
  • cariot : E1
Li mot n’ est nén dins : R13


Ratournaedjes

[candjî]
Loukîz a : molén a fiyî

Etimolodjeye

[candjî]

Loukîz a : « tcheriot »

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
cariot cariots

cariot omrin

  1. tchår (di cinse).
  2. tchårea (d' efant).

Dischindance

[candjî]
  • Walon cariot (molén a fiyî)

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike cariot so Wikipedia