Aller au contenu

clokî

Èn årtike di Wiccionaire.
Dobès rfondowes
clokî clotchî

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje «cloke» avou l’ cawete «  »

Prononçaedje

[candjî]

(clotchî et clokî)

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
clokî clokîs

clokî omrin

  1. Loukîz a : «clotchî».
    • Di dzeu les toets
      Si bleus
      Bleuwès foumires
      Viè l’ hôt clokî
      Si vî,
      Montèt ledjires. Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « Payîs walon », 1922, p.91-92 (fråze rifondowe).
    • Li loumîre dè solo droûve li dièrin boton.
      Al dilongue dès pîssintes i ploût dès rèspleûs d’ djôye…
      Èt lès vîs clokîs d’ pîre dispårdèt d’zeû lès vôyes
      Totes lès tchansons qu’on tchante è nosse payîs walon.
      Joseph Mignolet, Li sondje dè mèstré, 1925.

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Coûtchant (Bijhe), w. do Levant; miersipepieuzmint e l’ notule ALW 1.20 (pus stroet spårdaedje ki l' ci di «cloke»).