Aller au contenu

colebaedje

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « coleber » avou l’ cawete « -aedje ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
colebaedje colebaedjes

colebaedje omrin

  1. (mot d’ colebeu) no d’ fijhaedje et no di çou k’ est fwait (accion et si adierça) do viebe "coleber".
    • Mi fi piede trop d' tins a s' colebaedje Motî Forir (fråze rifondowe).
    • Awè dai ! li curé, c' est lu ki s' a metou l' dierin a coleber. Damadje ki s' mestî lyî prinde dp tins a s' colebaedje ... Paul-Henri Thomsin, ratournant "Li vî bleu" da François Walthéry & Raoul Cauvin, 2011 (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
colebaedje