colebeu
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]No d’ fijheu do viebe : « coleber ».
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /kɔ.lɛ.bøː/ /kɔ.ly.biː/ /kɔ.li.bøː/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /kɔ.lɛ.bøː/
- Ricepeures : co·le·beu
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | colebeu | colebeus |
femrin | colebeuse | colebeuses |
colebresse | colebresses |
colebeu omrin
- (mot d’ colebeu) onk k' aclive des colons.
- Mins vos, Djôzef, k’ est l’ fi d’ on colebeu et d’ on fén, bén k’ i n’ åye måy tchançlé, vos dvoz-t-esse èn amateur ? — Henri Simon, « Li bleû-bîhe » 1886, (eplaidaedje da Jean Haust e 1936), p.22 (fråze rifondowe).
- Å mitan des waides et des djårdéns, i gn a cial, l' ovroe d' èn årmurî, la, li colebire d' on colebeu ! — Paul-Henri Thomsin, "Li vî bleu 2", 1980 (fråze rifondowe).
- sakî ki wåde des colons dås ôtes ou ki saye d' elzès assaetchî.
- Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
Ratourneures
[candjî]- colebeu d’ oujheas : onk k' inme les oujheas
- djonne colebeu, vî bribeu : piede bråmint des çanse kî voet l' colebreye voltî
Parintaedje
[candjî]Sinonimeye
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Ratournaedjes
[candjî]onk k' aclive des colons
- Francès : colombophile (fr), péristérophile (fr)