Aller au contenu

comôde

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « commodus », pal voye do francès « commode ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
comôde comôdes

comôde femrin

  1. (no d’ meube) meube di bwès a ridants.
    • Li violon, sol comôde, djouwa lontins tot seu
      Les vîs airs di s' djonnesse. Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "Li vîx mestré", p.5 (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Mots vijhéns

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
comôde