Aller au contenu

copleu

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

No d’ fijheu do viebe : « copler ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin copleu copleus
femrin copleuse copleuses
copelresse copelresses

copleu omrin

  1. li ci k' endè copele èn ôte (po bouter ou djusse po-z esse eshonne).
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]