copleu

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

No d’ fijheu do viebe : « copler ».

Prononçaedje[candjî]

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
omrin copleu copleus
femrin copleuse copleuses
copelresse copelresses

copleu omrin

  1. li ci k' endè copele èn ôte (po bouter ou djusse po-z esse eshonne).
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Sinonimeye[candjî]

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes[candjî]