Aller au contenu

copler

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « cope », avou l’ dobe cawete « -ler » des viebes.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) copele
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) coplez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) coplans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) copelnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) copelrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) copléve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) copele
pårt. erirece (dj’ a, vos av) coplé
Ôtes codjowaedjes come shofler

copler (viebe å coplemint)

  1. bouter po-z aidî ene sakî, fé ene sacwè po dner on côp d' mwin a ene sakî.
    • Ces deus la, i s' ont todi coplé po fé leus deurs ovraedje et leus mwais côps. Motî Gilliard (fråze rifondowe).
    • Deus pôves ki s' copelnut, ça fwait rire li bon Diè. Motî Gilliard (fråze rifondowe).
  2. mete è cope

(v. sins coplemint)

  1. si mete è cope po-z ovrer.
  2. copler deus tchvås.
    • Dj' avans dvou copler po monter l' tier avou ç' tchedje la. Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]
Sinonimeye
[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
aidî
si mete eshonne
mete è cope