Aller au contenu

copou

Èn årtike di Wiccionaire.
(Redjiblé di copowe)

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « cope » avou l’ cawete « -ou ».

Prononçaedje

[candjî]

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin copou copous
femrin padrî copowe copowes
femrin padvant copowe copowès

copou omrin metou purade padvant (come epitete)

  1. k’ a l’ cogne d’ on copea.
    • On tchapea copou.
    • Les curberdons sont des copowes boubounes.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
copou