Aller au contenu

creveure

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « crever » avou l’ cawete « -eure ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
creveure creveures

creveure femrin

  1. longou trô dins ene vicante sacwè.
    • Les deurs iviers toirdèt les coxhes do tchinne et fé des creveures a si schoice Rodolphe Dedoyard (fråze rifondowe).
  2. longou trô dins ene pire, on meur.
    • E l' creveure d' on meur, dji louke on tcherdon
      Come on vî tiestou, dji tuze e walon Jacques Lefebvre (fråze rifondowe).
    • Dji tchôke tot çoula dzo m' bresse,
      Tot d' on côp, vla k' on m' mosteure
      Kimint k' on faleut aspoyî
      Po schover dins les creveures
      Et n' nén leyî do broûlî
      François Barillié, divins Li camarad′ dè l'joie, 1852 (fråze rifondowe).
    • Po vey li djoû,
      Dj' abrotche
      Foû
      Del creveure d' ene rotche !
      Louis Lagauche, "L' inmant", Li tchanson del Mouze, (1947), p. 106 (fråze rifondowe).
  3. plaece k' est adrovowe.
    • I n' fåt k' ene creveure al finiesse
      Et l' cate del bele Agnesse,
      Li cour al fiese
      Court tchessî l' marou e cazer — Émile Wiket (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
longou trô dins l' pea Loukîz a : crevåde
longou trô dins ene rotche, on meur
craeye Loukîz a : craeye