crever

Walon

Prononçaedje

• AFE :
  • diferins prononçaedjes : /kʀɛ.ve/ /kʀɛ.vɛ/ (minme prononçaedje cåzu pattavå)
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /kʀɛ.ve/
• Ricepeures : cre·ver

Viebe

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj')	creve
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	crevez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	crevans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	crevnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj')	crevrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj')	crevéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj')	creve
pårt. erirece (dj' a, vos av)	crevé
Ôtes codjowaedjes	pådje a pårt

crever

1. v. sins coplemint
   1. aveur tot fwait d' viker, tot cåzant d' ene biesse, d' ene plante. Gn aveut l' noere feme di Madjrè ki fjheut crever les påpåds, les robetes, åwes, pouchlon, motons, gades et bikets (A. Schmitz). Loukîz a : mori, souwer, setchi, souwer evoye. F. crever.

>> c' est come l' ågne da Clabot ki n' magnive rén et k' a crevé : c' esteut clair ki ça dveut ariver. F. c'était l'évidence même. >> Crevés Tchets : Sipotaedje des cis d' Molinfè. >> fé crever : touwer. C' est po fé crever les moxhes ! Loukîz a dizindjner. F. tuer, emporter, détruire, supprimer.

1. 1. (måhonteuzmint) mori come ene biesse, tot djåzant d' ene djin. Bon Diu d' bonsonk, èn serè dj' rarivé disk' a droci k' po-z î crever ? (E. Wartique & E. Thirionet). F. crever.

>> a crever; u : >> a s' fé crever; u : >> a tot crever; a) foirt, bråmint. Gn aveut des djins a crever. C' esteut djustumint ces deus efants la k' estént voye, ki leus parints s' haeyént a s ' fé crever (J. Calozet). On dit eto : a peri, timpesse. b) foirt radmint. On n' direut k' gn a ene wachote ki ki toûne a tot crever (L. Somme). On dit eto : a tot spiyî. >> gn a a crever avou ça : c' est a n' nén croere (cwand on n' ritrove nén ene sacwè, cwand on n' coprind nén åk k' a l' air biesse, evnd.) F. c'est bizarre, incroyable.

1. v. å coplemint
   1. trawer (ene gonflêye sacwè). E moes d' octôbe, les djaeyes crevnut leus pelakes po nos priyî d' les ramasser (C. Massaux). F. "crever, percer, trouer, perforer, faire éclater".

>> crever s' clå : dire çou k' on rastinéve, po s' solåcyî. F. "crever l'abcès".

1. v. å nén dit coplemint aveur on pneu trawé. Il a crevé divant l' gritchete. F. subir une crevaison.
2. v. å coplemint nén direk eployî avou li dvancete crever di [v.c.n.d.] esse come di on-z aléve mori di. Crever d' fwin, di soe, di må, di froed, di tchôd. F. subir une crevaison.
3. (viebe å prono) : Loukîz a : « si crever » si fé crever
   1. bouter fer.

      Ele si creve po des cis k' ele n' a ni etrait ni csaetche avou (A. Laloux).

      Do fond des coûs, do dbout des tchmins, les cis k' ont des pokes a leus mwins s' è vont sins gosse, sins spwer, biesmint S' crever ç' djoû si po mindjî dmwin (F. Dewandelaer). On dit eto: si drener, si carmoujhner. F. "s'épuiser, s'éreinter, se fatiguer".

Parintaedje

• crevåcion, crevaedje, creveure, crevåde, crevé, crevant

Mots d’ aplacaedje

• creve-di-fwin, creve-fwin, creve-mizere

Francès

Prononçaedje

/kʁə.ve/

Viebe

crever

1. crever (mot scrît e francès come e walon, mins prononcî diferinnmint)