Aller au contenu

echafåd

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje patwès latén « catafalicum » pal voye do francès « échafaud » (minme sinse)

Prononçaedje

[candjî]
Louwis XVI so l' echafåd

Sustantif

[candjî]

echafåd omrin

  1. (mot d’ tcherpetî) (Istwere) sôre di scanfår wice ki les condånés estént ahessîs.
    • Mori so l' echafåd Motî Haust (fråze rifondowe).
    • Ci côp cial, i sont bons po l' echafåd Paul-Henri Thomsin, ratournant Li diâle è cwér, ine avinteûre di Bakelandt l’èspiyon di Napolèyon à Lîdje, 2009, p. 47 (fråze rifondowe).
  2. (imådjreçmint) poenne di moirt.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
Li mot n’ est nén dins : E203, C61

Mots vijhéns

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
scanfår