enocin catoize

Walon

Etimolodjeye

Aplacaedje di : «enocin» + «catoize»; rahoucaedje do no di sacwants påpes, lomés «Enocin», li dierin estant Enocin XIII; did la li sinse prumioûle léjhou so ene djåspinreye éndjolike a l' elijhaedje do påpe Benwèt XVI li 19 d' avri 2005 : «La, fåt avouwer ki ça åreut stî bén pus drole d' aveur, al fén, èn "Enocin catoize", k' on ndè cåze tant. Pol côp ki vént, motoit».

Sustantif

singulî	pluriyal
enocin catoize	enocins catoize

enocin catoize o.

1. sot.
   • (e veyant li bele cåcarete do bistrot) Ti frès come tertos, Ti dvinrès-st enocin catoize. — F. Nyns (fråze rifondowe).
2. (dins èn arinnoe) traitaedje di sot.
   • Måssî coshet ! Enocin catoize ! Dji m' ti va fé danser foû d' chal ! (so ene djåspinreye éndjolike).
   • Enocins catoize ki d' cåzer come si li Beldjike poleut co viker disk' a todi et po todi. — L. Mahin.
   • (å moumint k' on rahouke les sôdårds li 11 di decimbe 1939) Dire ki tot çoula est vraiy, ki l' côp a peté; gn a po tchire sol dierin des omes; va-z è t' catchî, enocin catoize; t' aveus co confyince. — E. Lempereur (fråze rifondowe).

Sinonimeye

• Loukîz a : Motyince:biesse/walon
• Loukîz a : Motyince:dimey doûs/walon

Ratournaedjes

± Loukîz a : Motyince:biesse/walon

• Francès : con ^(fr) de con