eritaedje

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Do viebe « eriter », avou l’ cawete « -aedje »

Prononçaedje

• AFE :
  • diferins prononçaedjes : /ɛ.ʀi.tɛt͡ʃ/ /ɛ.ʀi.tat͡ʃ/ /ɛ.ʀə.tat͡ʃ/ /ɛ.ʀi.taːt͡ʃ/ (betchfessî ae)
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /ɛ.ʀi.tɛt͡ʃ/
• Ricepeures : eri·taedje

Sustantif

singulî	pluriyal
eritaedje	eritaedjes

eritaedje o.

1. no d’ fijhaedje et no di çou k’ est fwait (accion et si adierça) do viebe «eriter».
   • C' est kés lwès ki vont, po l' eritaedje di béns foû payis ?
2. (pus stroetmint) béns k' on rçût d' on moirt, shuvant les rîles do payis.
   • Ele ni nos lait, come eritaedje, k' on hopea d' vîs eritaedjes — D.T.W.
   • Eritaedje et pårtixhaedje, ça n' fwait nén bon manaedje (C. Derycke).
3. rujhes, trait d' caractere k' on a come ses parints ou d' ses tayons, k' i shonne k' on nd a erité.
   • Si feye k' end esteut consyinne (k' il aveut viké tot veyant voltî ene comere k' on lyi aveut espaitchî d' maryî) av riçû l' eritaedje, et d' ké manire ! (R. Dedoyard)

Parintaedje

Loukîz a : « eriter »

Sinonimeye

eritance

Dizotrins mots

testamint

Ratournaedjes

béns k' on rçût d' on moirt

• Arabe : warth =‎ ورث ^(ar) = وَرْث ^(ar)
• Arabe marokin : wereta =‎ ورتة; wert =‎ ورت = ورْت
• Almand : Vermächtnis ^(de), Erbschaft ^(de), Erbe ^(de)
• Inglès : inheritance ^(en), heritage ^(en), legacy ^(en)
• Espagnol : herencia ^(es)
• Francès : héritage ^(fr)
• Neyerlandès : erfdeel ^(nl), erfenis ^(nl), erfstuk ^(nl)
• Kimon amazir marokin : ⴰⵢⴷⴰ =‎ ayda

Waitîz eto

Lijhoz l’ årtike eritaedje so Wikipedia