estalaedje
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Do viebe « estaler » avou l’ cawete « -aedje ».
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ɛs.ta.ˈlɛt͡ʃ/ /ɛ.ta.ˈlɑːt͡ʃ/ /ɛ.ta.ˈlaʒ/ (betchfessî ae)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ɛs.ta.ˈlɛt͡ʃ/
- Ricepeures : es·ta·laedje
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
estalaedje | estalaedjes |
estalaedje omrin
- hågnaedje des martchandeyes k' on vout vinde.
- Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
- (pa stindaedje do sinse) tåve, meube k' ele sont poizêyes dissus, estale.
- Ele diveut co fé cint råjhons
Po siervi les djonnes haguetes,
Ki dbitént totes sôres di råtchåds,
Et fjhént halcoter si estalaedje. — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.43, “Li Plèce Grétry” (fråze rifondowe).
- Ele diveut co fé cint råjhons
Ratourneures
[candjî]- droet d’ estalaedje
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :