Aller au contenu

fatål

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « fatalis » (minme sinse), pal voye do francès « fatal ».

Prononçaedje

[candjî]

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin fatål fatåls
femrin padrî fatåle fatåles
femrin padvant fatåle fatålès

fatål omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. ki doet ariver et k' on n' pout candjî.
  2. ki moenne al moirt.
    • Côp fatål. Motî Forir (fråze rifondowe).
    • Åtoû del lampe, on s’ dene radjoû,
      Cwand l’ moirt vént dner s’ fatål côp d’ aiye. Martin Lejeune, “Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune” p.182, « Lu lamponète du m’ vîle grand-mêre » (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
ki doet ariver et k' on n' pout candjî
ki moenne al moirt