Aller au contenu

fiyteu

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje «feye» (avou candjmint d’ voyale) avou l’ dobe cawete « -teu ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
fiyteu fiyteus

fiyteu omrin

  1. onk ki tchesse après totes les cmeres.

Parintaedje

[candjî]

Loukîz a : « feye »

Sinonimeye

[candjî]

poyteu, trosse-cote, marou

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Coûtchant (Nonne)

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
onk ki court après totes les cmeres