foiravant
Etimolodjeye
[candjî]Aplacaedje di foir(t) et avant.
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /fwaːʀ.a.vɑ̃/
- Ricepeures : foir·avant
Adviebe
[candjî]foiravant
- d’ene manire k’ on l’ mete divant tot, a l’ copete di tot.
- Esse rodje come ene piyône, c’ est esse rodje di vizaedje, foiravant d’ esse honteus (a bon u a må).
- Tot doucetmint, li France divént on grand payis. Nén seulmint pa s’ sitindêye mins po tot ç’ k’ i s’ î passe et sortot po s’ literateure. C’ est impôrtant a sawè, paski c’ est foiravant po ç’ råjhon la ki c’ est l’ francès k’ atrape li dzeu dins l’ Urope etire. — Chantal Denis, Les Cayés walons, Lingadje d’ayîr èt d’audjoûrdu, lº 9, p. 130-131 (fråze rifondowe).
