Aller au contenu

goflete

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « gofl- » ‎(« gofe »), avou l’ dobe cawete « -lete »; mot cité dins l’ FEW 22 124b ey eto mot cité dins l’ FEW 23 38a.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
goflete gofletes

goflete femrin

  1. (djeyografeye) pitite gofe dins ene corante aiwe, dirî ene fontinne.
    • Li roye Sint-Djan djond tere dilé l' goflete Lucyin Mahin.
  2. (ahesse di manaedje) sôre di fond toupin po-z aprester a magnî.
    • Maxhîz l' farene, li laecea et l' sé divins ene goflete — Yvette Derwa, gazete "La Wallonne" 4-2010, p. 22 (fråze rifondowe).
  3. pitit longou hena po mete do noer savon, u ene savonete.
    • Li bouwêyrece mete si noer savon dins ene goflete.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : E165 (mins bén cnoxhowe do diccionairî, k' a rovyî d' el mete), R13

Ratournaedjes

[candjî]
trô dins ene basse d' aiwe
  • Francès : flaque (fr) profonde (nén ratournåve direk e francès)
grand lådje toupin