Aller au contenu

guerieu

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « guere », avou l’ cawete « -eu » ; çou ki dene on mot avou l’ dobe cawete « -ieus ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin minteu minteus
femrin minteuse minteuses
mintresse mintresses

guerieu omrin

  1. onk ki fwait l' guere voltî.
    • Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Parintaedje

[candjî]
  • Loukîz a : « guere »

Dizotrins mots

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
  • 1 :

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ratournaedjes

[candjî]
onk k' inme li guere