Aller au contenu

houpete

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « houpe » avou l’ cawete « -ete ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
houpete houpetes

houpete femrin

  1. pitite houpe di tchveas u d' pwels k' i gn a sol tiesse di sacwantès biesses.
  2. pitite houpe di plomes metowes sol cresse di sacwants sôres d' oujheas.
    • Li boute-boute, c' est èn oujhea avou ene houpete sol tiesse.
    • C' esteut on cok avou ene grande blanke houpete: il a yeu deur a cure a peri.
  3. houpea.
  4. copete.
    • Li houpete des grandès manifeståcions d' nos ovrîs, ç' a stî les greves di l' ivier 1950. Christian Quinet (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]

I gn a co rén dins ci hagnon ci, mins si vos irîz rnaxhî dins des ôtes motîs, et trover l’ mot « houpete », riherez ciddé li scrijha do mot ki vos î avoz trové, et l’ rahouca do motî el Djivêye des motîs do walon.

Ratournaedjes

[candjî]
pitite houpe di plomes
houpea
copete