Aller au contenu

kibrôdyî

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di k(i)- / co-
Plinne cogne Lidje-Årdene
(betchete sipotchåve)
Cogne Nameur-Tchålerwè
(betchete nén spotchåve)
Sipotcheye cogne Lidje-Årdene
kibrôdyî cobrôdyî cbrôdyî

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « brôdyî » avou l’ betchete « ki- » des viebes çou ki dene on mot avou l’ dobe cawete « -yî » des viebes.

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) kibrôdeye
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) kibrôdyîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) kibrôdians
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) kibrôdeynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) kibrôdeyrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) kibrôdyive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) kibrôdeye
pårt. erirece (dj’ a, vos av) kibrôdyî
Ôtes codjowaedjes come tcheryî

kibrôdyî (viebe å coplemint)

  1. tini brouxhirmint dins tos les sinses.
    • I n' si sovneut djamåy del fleur k' il aveut cbrôdyî dvins ses mwins. Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.55 (fråze rifondowe).
    • A foice del kibrôdyî et l' kitourner, li pôve biesse leya goter sol tåve deus troes låmes, dji n' dirè nén d' cwè. Jean Lejeune di Djoupeye, Avå trîhes èt bwès, p. 89 (fråze rifondowe).
  2. nén bén fé (èn ovraedje).
    • Les sudjets, c' est insi: dabôrd k' on n' les moenne nén, i cbrôdièt leu-z ovraedje et s' n' ont i nole exhowe. Charles Josserand, ratournant l' Odissêye (fråze rifondowe).

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.

Loukîz a : kibrôdyî : R10