Aller au contenu

kinkin

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : Kinkin.

Loukîz a : «Kinkin»

Etimolodjeye 1

[candjî]

Dodobe mot «kin».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
kinkin kinkins

kinkin omrin

  1. djinti mot d' atôtchance a on ptit valet.
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

rl a: kekene, rinkinkin. F. chéri.

Disfondowes: kinkin, kénn.

Coinrece Coûtchant walon.

Etimolodjeye 2

[candjî]

Etimolodjeye: ridoblaedje di "kegn".

kinkin (di kinkin) [advierbire] di kegn (di triviè, di cresse). Ene årmwere di kinkin. rl a: di sclimboigne. F. de guingois, bancal.

  1. aler avou l' tiesse sol kinkin : avou l' tiesse sol costé.
    F. incliné.
  2. rvini so s' kinkin : rivni ene miete sô.
    F. éméché, ivre, pompette.
  3. on manaedje ki va sol kinkin : ki n' va pus k' so ene fesse (ki n' s' atind pus bén).

Coinrece Coûtchant walon.