Aller au contenu

lurete

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « *lure », dandjreus do tayon-bodje vî francike * « loþr » k' a dné l' francès « leurre » (adon, pol sinse di « tûturon »), avou l’ cawete « -ete » (etimolodjeye nén acertinêye).

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
lurete luretes

lurete femrin

  1. (antomeye) pårteye do coir d' ene feme ki prodût l' laecea.
    • Elle a des belès luretes.
  2. (ahesse di manaedje) botaye po fé boere les påpåds.

Sinonimeye

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
pårteye do coir d' ene feme ki prodût l' laecea
botaye po fé boere les påpåds

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike lurete so Wikipedia