mårivnant

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Aplacaedje di : «  » + « rivnant ».

Prononçaedje[candjî]

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
mårivnant mårivnants

mårivnant omrin

  1. sakî k' on håbite nén voltî.
    • Ni co m' vijhén d' l' ôte costé k' est on mårivnant ki n' rît k' cwand î s' broûle et ki n' si tchåfe djamåy André Henin (fråze rifondowe).
    • Ni vos rtournez nén d' lu, c' est on mårivnant

Sinonimeye[candjî]

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes[candjî]

ome ki l’ air fwait awè peu