magne

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Svierba do viebe «magnî»

Prononçaedje

• AFE :
  • diferins prononçaedjes : /maɲ/ /muɲ/ (fok deus prononçaedjes)
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /maɲ/
• Ricepeures : nén rcepåve

Sustantif

singulî	pluriyal
magne	magnes

magne femrin

1. (camaerådreçmint) sacwè a magnî.
   • Dji trevåtchéns troes côps par djoû les voyes k' alént del sicole normåle al sicole des Frés po nosse magne. — Émile Pècheur (fråze rifondowe).

Sinonimeye

amagnî, eurêye; Loukîz a : « amagnî »

Mots d’ aplacaedje

• pômagne

Ratournaedjes

camaerådreçmint, sacwè a magnî

• Francès : bouffe ^(fr), pitancee ^(fr)

Codjowas

magne

1. indicatif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « magnî ».
2. suddjonctif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « magnî ».
3. kimandeu prezintrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece, do viebe « magnî ».

Ratourneures

• magne! ti n' sai kî çki t' magnrè
  • magne! ti n' sai kî çki t' magnrè; si ça tome, ci serè mi