Aller au contenu

minisse

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « minisse », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
minisse minisses

minisse omrin et femrin

  1. mimbe d’ on govienmint, ki s’ ocupe d’ on tchamp d’ ovraedje : li minisse del santé, di l’ acsegnmint des sincieusès rcwerances, di l’ aidance å diswalpaedje.
    • Ç’ a stî ene boune minisse.
    • Dj’ a houkî l’ minisse å telefone.
    • Il a souné al minisse Maria Arena.
    • Si t’ es-st èn enocin, on t’ metrè tiesse di lisse,
      Et ça irè co mî si t’ as sacwants vices ;
      Gn a des voleus ki sont minisses. Bernard Mirlon (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
minisse