monte-et-dschinde
Etimolodjeye
[candjî]Aplacaedje di : «monte» + «et» + «dschinde», (noûmot eplaidî pol prumî côp diviè 1997).
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /mɔ̃.t‿ɛ‿tʃɛ̃t/ (minme prononçaedje pattavå)
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| monte-et-dschinde | |
monte-et-dschinde omrin
- (mot d’ djeu) nouzome tobogan d' dicåce avou des vweteures ki montèt et dischinde so des rays.
- (mot do bastimint) gayole divins on bastumint, ki monte et dschinde d' on plantchî al ôte, ki c' est po emonter ey adschinde les djins.
- I sont padvant l' poite do bastumint et souner å djåzofone ; Ôma lzî respond : « Dji vos va drovi l' ouxh ; mins n' prindoz nén l' monte-et-dschinde ; il est djoké ! » — Gabriyel & Gabriyel.
- On nd a profité po prinde li monte-et-dschinde, et aler vey li panorama el miercopete di l’ Atoniom, la k’ ont pout raguider tot Brussele — José Schoovaerts, Lucyin Mahin, Gama-coûte.
Sinonimeye
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
- monte-èt-d'chinde : C99, C100, C107
E rfondou walon :
Ratournaedjes
[candjî]F. ascenseur, lift.
Waitîz eto
[candjî]
Lijhoz l’ årtike monte-et-dschinde so Wikipedia