Aller au contenu

parintêye

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « parint », avou l’ cawete « -êye »

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
parintêye parintêyes

parintêye omrin

  1. (no d’ contnou) tos les parints (d' ene djin).
    • Il a fwait ses papîs, ses papîs po tote si parintêye; c' esteut on vî blanc tchvå (viye tchanson).
    • Après awè dné l' mwin ås omes ki sont-st åtoû do waxhea, nos dalans vir el viye djin dmorêye avou les femes del parintêye, dins l' coujhene. Firmin Callaert (fråze rifondowe).
  2. (biyolodjeye) vicante sacwè classêye dilé ene ôte sifwaite.
    • Ene ôte diferince inte les deus maladeyes: li vraiye pesse, on virûsse del parintêye del gripe, si pout prinde di poye a djin. Lucyin Mahin.
  3. (linwince) tos les parints d' on mot.
    • C' est on mot almand k' est co del parintêye do walon «schård».

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
tos les parints d' ene djin
parints d' on mot

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike parintêye so Wikipedia