Aller au contenu

pinguete

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « pingue », avou l’ cawete « -ete »

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
pinguete pinguetes

pinguete femrin

  1. (fleur) sôre di muguet, s' no sincieus est Dianthus plumarius.
    • Et, sins s’nåhî, dèl pin’guète al pinsêye,
      Rihoplant chal, rêwant pus lon,
      Tot li djournêye…
      — Émile Wiket, Fruzions d' cour, p.84.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : E203

Ratournaedjes

[candjî]
sôre di muguet