Aller au contenu

plaistadiu

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Sustantivaedje di : «plait-st a Diu», ca on n' saveut nén si on pôreut ragrandi on djoû l' bastimint.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
plaistadiu plaistadius

plaistadiu omrin

  1. (mot do bastimint) pire ou brike ki vént foû d' on meur, po ragrandi l' måjhone, s' il astchait.

Sinonimeye

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
pire ki brike po racoirder on meur ki vént

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike plaistadiu so Wikipedia