plantchete

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Bodje «plantche», avou l’ cawete « -ete ».

Prononçaedje

• AFE :
  • diferins prononçaedjes : /plã.t͡ʃɛt/ /plɔ̃.t͡ʃɛt/ /plã.t͡ʃat/ (minme prononçaedje cåzu pattavå)
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /plã.t͡ʃɛt/
• Ricepeures : plan·tchete

Sustantif

singulî	pluriyal
plantchete	plantchetes

plantchete f.

Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

1. pitite plantche.
   • So on boket d' plantchete, on-z aveut scrît "boune anêye" al tûle (L. Piron). F. "planchette".

   les djaeyes volnut al plantchete : ?

   • Si ç' aureut yeu stî l' såjhon, les djaeyes årént seurmint volé al plantchete e-z etindant l' ban chinwès poussî pa tote el binde å dierin mot da Clådimir — F. Barry (fråze rifondowe).

   monter al plantchete : si rtrover pindou après les panes avou, dandjreus, ene plantchete padzo, po on tchvå atelé a d' ene tcherete ki ca a cou.

   • El pôve carcan manke di monter al plantchete cwand les sôdårs volnut griper sol djéndjole — F. Barry (fråze rifondowe).
2. (pus stroetmint, el rilidjon catolike) pitite plantche k' i gn a padrî l' bawete do cofessionå, et kel priyesse rissaetchive å hôt cwand i vleut cfessî ene djin.

   diner l'plantchete : rifuzer l' absolucion, a cfesse, tot rclapant l' plantchete do cfessionå.

   aveur li plantchete : èn nén rçure li pardonaedje di ses petchîs, a cfesse.

3. riclaper l' plantchete al narene : (imådjreçmint) dire nonna a ene sakî.
   • Djihan d' Bavire, dji lyi rclape li plantchète al narene — J. Brumioul (fråze rifondowe).