Aller au contenu

polacreye

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « polak » (avou les rîles di scrijhaedje do son K) avou l’ cawete « -reye ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
polacreye polacreyes

polacreye femrin

  1. (sessouwalité) kidujhance avou des disfindowès faitindjes di seke.
    • On meteut sol paltot do sierpint l' inveye, li polacreye, li metchansté, li mådjhance Paul Gilles (fråze rifondowe).
    • C' est on caberdouxhe k' on n' î voet k' del ---, minme e plinne djournêye Motî Gilliard (fråze rifondowe).
  2. (pus stroetmint) foto (videyo, fime) d' nowe kimere ou d' ene faitindje secsuwele disfindowe.
    • On-z a metou des fotos d' polacreyes dins l' albom foto k' on lyi mostere sol sinne Michel Piette (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Mitan

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C13, R13

Ratournaedjes

[candjî]
kidujhance secsuwele disfindowe
foto, fime avou des faitindjes di seke

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike polacreye (discramiaedje) so Wikipedia