Aller au contenu

rilavreye

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di r(i)-
avou ene sipotchåve voyale avou ene divanceye voyale sipotcheye cogne
rilavreye erlavreye rlavreye

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « rilaver » avou l’ cawete « -reye » çou ki dene on mot avou l’ betchete « ri- ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
rilavreye rilavreyes

rilavreye femrin

  1. plaece, dins ene måjhone, èn otel, on bildigne, la k’ on fwait l’ bouwêye.
    • Wou esteuss, hê, twè, ptit laid mårticot, li nute passêye ? (dit-st i l’ Ivier å roytea k’ i vleut edjaler)
      El rilavreye, ou çk’ on fwait l’ bouwêye Anatole Marchal, Li Dérène Chîje, p. 152-153 (fråze rifondowe).
  2. (noûmot pa stindaedje do sinse) måjhon d’ comiece la k’ on mete del bouwêye a rlaver.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
plaece al bouwêye